28 maart - o.l.v. Laura Dijkhuizen - Witte Donderdag

Jezus ziet er enorm naar uit naar het Pesachmaal met zijn volgelingen. Hij weet dat dit de laatste keer is voor zijn lijden en sterven.

Deze maaltijd heeft een belangrijke plek in het Joodse vieren en gedenken. Een moment om terug te denken dat het volk ooit werd onderdrukt, tot slaaf gemaakt, gegeseld, en niet vrij was om zelf te kiezen waar te gaan en te staan. He si ook een vooruitblik op wat er gaat komen, wat Jezus zelf zal doorstaan de komende 24 uur. Al hebben zijn volgelingen geen idee.

In Silo vieren we ook een maaltijd. Niet helemaal hetzelfde, maar wel in navolging van wat Jezus deed. Wij herdenken dit laatste avondmaal van Jezus. We zoeken elkaar op, eten samen en voelen ons verbonden in deze week van stilte, lijden en onzekerheid. Passend in de situatie in onze tijd en wereld waarin oorlog, lijden, onzekerheden en dood dichtbij is.

De maaltijd biedt hoop. Er is geen plek voor schone schijn, uitsluiting of zelfs maar een oplossing. Het gaat om ‘samen zijn’ ongeacht wie je bent, wat je situatie is of hoe je in het leven staat. We delen samen hetzelfde brood en dezelfde wijn (druivensap) en worden stil. Na de zegen verlaten we, zonder samen koffie of thee te drinken, in stilte de kerk.