Over de Silokerk
Vanouds een gewijde plek in het centrum van Utrecht
De Silokerk in de Herenstraat te Utrecht staat op een plaats met een eeuwenoude traditie van vieren en beleven. Sinds 1949 is het een Baptistenkerk, tot die tijd was op deze plaats de Hervormde Stadszending gevestigd. Maar de geschiedenis gaat verder terug, tot in de zestiende eeuw.
Schuilkerk
In 1580 werd de openlijke uitoefening van de katholieke godsdienst verboden. Toch werd het oogluikend toegestaan om diensten te houden, mits dat in een schuilkerk gebeurde, een kerk die er van buiten niet als een kerkgebouw uitzag.
Men bleef samenkomsten houden. En er werden zelfs nieuwe gemeenschappen opgericht. Zo stichtte in 1636 pater Loanardus Brems de parochie van St. Augustinus, in de Hieronymussteeg, de verbinding tussen de Kromme Nieuwe Gracht en de stadswal op de plaats van het tegenwoordige Hieronymusplantsoen. In 1690 werd deze schuilkerk verplaatst naar de naburige Jeruzalemsteeg. Daar werd een nieuwe schuilkerk gebouwd: het Jeruzalemsteegkerkje.
Godsdienstvrijheid
In 1795 kwam er openlijke godsdienstvrijheid. Ook Rooms-Katholieken konden nu vrijelijk kerken. In 1820 werd de schuilkerk voor 40.000 guldens vervangen door een nieuwe Augustinuskerk, die nu ook van buiten op een kerkgebouw leek. De ingang was nog aan de Jeruzalemsteeg, maar de gevel was al wel naar de Herenstraat gericht hoewel er nog wel een woning voor stond.
In 1840 namen de paters een grotere Augustinuskerk aan de Oudegracht in gebruik. De kerk aan de Jeruzalemsteeg werd voor 28.000 guldens verkocht aan de pastoor van een voormalige schuilkerk in de Dorstige Hartsteeg. Deze wijdde de kerk aan de heilige Willibrordus. Het woonhuis werd afgebroken en nu lag de kerk aan de Herenstraat.
Verkooplokaal, bibliotheek en zendingscentrum
In 1877 kreeg de Willibrordusparochie de beschikking over een grotere kerk aan de Minrebroederstraat. Bij de verhuizing werd bepaald dat er in de Herenstraatkerk gedurende dertig jaar geen diensten gehouden mochten worden. Het kerkgebouw deed een tijdlang dienst als openbaar verkooplokaal en later als hulpmagazijn van de universiteitsbibliotheek. In 1909 kreeg de bibliotheek een nieuw gebouw in de Wittevrouwenstraat. De voormalige Willibrorduskerk aan de Herenstraat werd in 1910 verkocht aan het comité van de Hervormde Stadszending. Leider van de Stadszending was de hervormde predikant E.B. Couvée; hij gaf het gebouw de bijbelse naam Silo, dat staat voor plek waar God en zijn volk elkaar kunnen ontmoeten (vgl. Jozua 18:1). Voor de Utrechtse buitenwijken lag de Herenstraat te ver weg en de Stadszending kreeg al snel de beschikking over gebouwtjes en zalen buiten het stadscentrum, bijvoorbeeld in Elinkwijk, Lombok en bij de Amserdamsestraatweg.
Baptistenkerk
In 1949 is het gebouw aangekocht door de Baptistengemeente Utrecht, opgericht in 1924 en tot die tijd samenkomend in een eigen gebouwtje in de Kerkstraat, zijstraat van de Nachtegaalstraat.
In 1956 werd Silo door een felle brand grotendeels in de as gelegd. Eind 1957 nam de Baptistengemeente na een ingrijpende verbouwing en restauratie het kerkgebouw aan de Herenstraat weer in gebruik. De hoofdingang met zijn halve Ionische zuilen waar een zg. fries op rust, is nog de oorspronkelijke ingang van de kerk van 1848.
In 2005 onderging het interieur een volledige modernisering. Daarmee voldoet het gebouw weer helemaal aan de eisen van deze tijd, met respect voor het bijzondere karakter van het gebouw en de plaats. In 2025 viert de gemeente haar 100-jarig bestaan.