9 februari 2025

“In Egypte hadden we tenminste vlees te eten!” Na de bevrijding uit de slavernij mort en klaagt het volk Israël er flink op los tegen Mozes. Veertig jaar trekken ze door de leegte van de woestijn. Daar moeten ze eten van wat God geeft. Ze weten niet wat het is en noemen het ‘manna’. Ze rapen het elke dag op en het is precies voor elke dag genoeg! Juist daar in de leegte en dorheid van de woestijn, ‘voedt’ God zijn volk op tot zelfstandigheid, maar bovenal in het (opnieuw) leren vertrouwen op Hem.

Komende zondag zingen, bidden, lezen en mediteren we over wat het betekent om, misschien wel midden in de woestijn of na jaren pijnlijke ervaringen, dagelijks te vertrouwen op wat God ons geeft. Durven we te vertrouwen op wat God geeft, ook al weten we niet precies wat het is dat ons gegeven wordt? Wat rapen wij…